Мушкилиҳо вобаста ба истифода бурдани истилоҳҳова нашр намудани маълумот дар бораи ҳуҷҷати муҳофизатии додашуда баъд аз ба қайд гирифтани намунаи саноати вуҷуд доштанд, ки ворид намудани тағйиру иловаҳоро ба қарори амалкунанда талаб мекунанд.

Ҳамзамон,  тибқи лоиҳаи мазкур дар маҷмӯъ андозаи пардохтҳои ҳатмӣ тақрибан 12 фоиз коҳиш дода шудаанд, ки ин барои ҳавасмандгардонию дастгирии муаллифон, ихтироъкорон ва дорандагони ҳуҷҷатҳои муҳофизатӣ мусоидат намуда, истилоҳоти қарори амалкунанда ба қонунҳои соҳавӣ мутобиқ шуд ва камбудиҳои имлоӣ, техникӣ ва ҳуқуқӣ бартараф шудаанд.

Бидуни таҳияи чунин санади меъёрии ҳуқуқӣ, ки Қонунҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи ихтироъ”, “Дар бораи намунаҳои саноатӣ”, “Дар бораи тамғаҳои молӣ ва тамғаҳои хизматрасонӣ” пешбинӣ намудааст, ҳалли мушкилиҳои ҷойдоштаи соҳавӣ ва ба танзим даровардани масъалаҳои содда ва ягонагардонии талаботҳо барои гирифтани ҳуҷҷати муҳофизатӣ, расмиёти бақайдгирии ихтироъ, намунаи саноатӣ ва тамғаи молӣ ғайриимкон мебошад.

Мақсади асосии таҳияи лоиҳаи мазкур содда ва ягонагардонии талаботҳо барои гирифтани ҳуҷҷати муҳофизатӣ, расмиёти бақайдгирии ихтироъ, намунаи саноатӣ ва тамғаи молӣ, инчунин, барои ҳавасмандгардонию дастгирии ихтироъкорон, соҳибкорон ва дорандагони ҳуҷҷатҳои муҳофизатӣ мебошад.

Дар лоиҳаи мазкур чораҳои зерин пешбинӣ карда шудааст:

• баъд аз ба қайд гирифтани намунаи саноатӣ дар Феҳристи давлатӣ маълумотро дар бораи ҳуҷҷати муҳофизатии додашуда (номи муаллиф(он) (дар ҳолати розӣ буданашон) ва доранда(гон)-и патент, номи, санад,санаи пешниҳод, тасвири намунаи саноатӣ ва дигар маълумоти дахлдор), бетаъхир дар хабарномаи расмӣ нашр намудан;
• нашр намудани маълумот вобаста ба аризаҳои пешниҳодшуда оид ба тамғаҳои молӣ аз экспертизаи расмӣ гузаштаанд, дар хабарномаи расмии «Навиди патентӣ»;
• ҳуҷҷатҳо барои додани нусхаи нави ҳуҷҷати муҳофизатӣ оид ба ихтироъ дар ҳолати гум кардани он ва нашри махлумоти дахлдор ва ғайра.

Лоиҳа дар маҷмӯъ барои  ба танзим даровардан ва мукаммал намудани муносибатҳои соҳаи мазкур равона гардидааст.

Аз ҷониби таҳиякунанда чунин чораҳо (бидуни таҳияи санади меъёрии ҳуқуқӣ) андешида шудаанд:

• фаҳмондадиҳӣ байни шахсони воқеӣ ва ҳуқуқие, ки дар муносибатҳои зикргардида иштирок менамоянд;
• ташкили мизи мудаввар бо иштироки соҳибкорон ва ихтироъкорон.

Лоиҳаи қарори мазкур аз ҳисоби буҷети давлатӣ маблағгузориро талаб намекунад.

Оқибатҳои иҷтимоии лоиҳаи мазкур:

• сатҳи хизматрасониҳои вобаста гирифтани ҳуҷҷати муҳофизатӣ, расмиёти бақайдгирии ихтироъ, намунаи саноатӣ ва тамғаи молӣ беҳтар мегардад;
• барои баланд бардоштани эътимоди муаллифон, ихтироъкорон ва соҳибкорон ва ҳифзи ҳуқуқҳои онҳо такони ҷиддӣ мебахшад;

Оқибатҳои иқтисодии лоиҳаи мазкур:

• дар натиҷаи ҳифзи ҳуқуқ ва хавасмангардонии соҳибкорон ва ихтироъкорон бахши иҷтисодӣ ва саноатии кишвар рушд меёбад;
• истеҳсол ва содироти технологияҳои муосир зиёд мегардад.